Individuele verantwoordelijkheid of teameffort?

Eerder dit jaar is Direction in opdracht van een zorgorganisatie een leiderschaptraject gestart met als uitgangspunt ‘het leiderschap in high performance organisaties’. De top honderd van deze ouderenzorg organisatie voor wonen, zorg en welzijn doorliep tijdens dit traject een aantal inspiratiesessies waarbij diverse onderwerpen rond high performance leiderschap de revue passeerden. Het voltallige management en de directie namen gelijktijdig deel. Dus volle bak! We onderzochten met elkaar welke kwaliteiten er toe doen in een high performance organisatie en welk gedrag een manager daarin laat zien. Het was voor de deelnemers goed om collega’s van andere locaties te ontmoeten; de dialoog kwam goed op gang.

Individuele verantwoordelijkheid of teameffort?

Om vervolgens daadwerkelijk de concrete vertaling naar het eigen gedrag te kunnen maken, werkten we in kleiner teamverband verder op de verschillende locaties (thuiszorg, verzorgingshuis- en verpleeghuiszorg en maatschappelijke zorg en dienstverlening). Alle managers en directieleden hadden eerder een 360 graden feedback vragenlijst laten invullen door hun medewerkers met betrekking tot het eigen gedrag. Tijdens deze teamsessies werden de individuele resultaten teruggekoppeld. Rechtstreekse feedback van de eigen medewerkers is toch een stuk spannender dan wanneer inspirerende sprekers je vertellen over dat puntje op de horizon van gewenst gedrag!

Nadat de feedback individueel bekeken was en de herkenning en erkenning ervaren, deelden de managers hun eigen resultaten met hun collega MT leden op locatieniveau. Wow dat kwam heel dichtbij! Soms was het even schrikken en zoeken naar de juiste interpretatie maar ook vormde de feedback vaak een (groot) compliment. Door met elkaar de resultaten te delen en elkaar ter plekke nog van extra feedback te voorzien, ging het pas goed leven. Samen werd gezocht naar de concrete vertaling in het eigen gedrag en werd de vraag gesteld: waar zit mijn individuele verantwoordelijkheid voor verbetering?

En weet je wat nou het mooie was?

Door vanuit een intieme sfeer en interactie in klein teamverband de resultaten met elkaar te delen, werd iedereen steeds gehoord (inclusie). Aan alle voorwaarden leek telkens te zijn voldaan om open te kunnen luisteren naar de feedback van collega’s en op zoek te gaan naar verbetering. De dialoog verdiepte zich in volle vaart. Iedereen nam zijn eigen individuele verantwoordelijkheid om te gaan werken aan de eigen ontwikkelpunten. Er werd ook afgesproken om hierbij de feedback en ondersteuning van de andere aanwezige collega’s te vragen. Waar het eerst ging om individuele verantwoordelijkheid en individuele ontwikkelpunten in gedrag, werden de verbeterpunten aan het einde van iedere teamsessie gezien en opgepakt als teamverantwoordelijkheid.

Resultaat

Samenwerken aan het realiseren van een gemeenschappelijke doel, betekent ook samen verantwoordelijkheid nemen voor alle individuele aandachtspunten. Een hoge mate van intimiteit, interactie en inclusie lijken hierin essentiële randvoorwaarden om daadwerkelijk kwetsbaarheden te durven delen en elkaar constructief aan te spreken op concreet gedrag. Goed bezig, Beweging 3.0!

Wil meer weten over een dergelijk traject, bekijk dan deze case of stuur mij een mail: Muriel Schrikkema.